Balazs Reehorst Szucs

ONT-HOU-DEN     I  werkwoord (onthield, h. onthouden) niet vergeten, zorgen dat iets in het geheugen blijft iemand iets niet geven   II wederkerend niet doen zich ^ van (alcohol, seks enz)     Een geheugen blijft van mij Wat zou u willen onthouden

Een kat in een boom Een pinguïn in een blender Laarzen door spijkers In heet ijzer bijten Gieren om dooie gieren Zoals aaseters met mes en vork vreten Doordrongen in geleende spiegels Met gebroken zilver gespannen voor een geblindeerde raam Halleluja, de kat is dood De boom omgezaagd En de priester heeft zichzelf begraven Een dezer dagen kunnen wij ook lachen Kut humor, dit was toch niet grappig

Op de achterruit van mijn auto Was een sticker geplakt Niet betreden, privé terrein Het zat aan de binnenkant https://www.youtube.com/watch?v=AIwAyeWfCxg

Zit alleen op een fauteuil Alleen, nog niet vergeten Maar ver weg Ik kijk om me heen En zie de ruimte waar Ik niet in thuis hoor

Klein hompje vlees Huilend in de hoek Laat het water maar lopen Bewater de velden Verrijzend uit de aarde

Ik ben al 78049449 minuten oud, al voelt het soms niet zo. Er zijn momenten dat ik me slechts 78049367 minuten oud voel. Dat zijn de zalige uren dat ik even niet meer op mijn klokje kijk. Het even negeer en leef in het verleden.

Ik moet plassen – Wat een bittere ellende – Weet je hoeveel moeite het kost om mijn jas aan te doen

een wijnfles openen – het is een uitdaging

Wegens de afwezigheid van de gedaagde is deze bezinning uitgesteld tot 14:39 Ik was toch niet van plan om te komen…

Harpij Een harpij, slapend hoog in de bomen Geen zang, geen schreeuw Alleen stille adem Deze kent ook vrede

Kippenseparatorvlees Kip (v; meervoud: kippen; verkleinwoord: kippetje) bep. Vrouwelijk hoenachtige vogel Separator zelfst.naamw (m) 1. toestel voor het separeren (afscheiden) of zuiveren van grondstoffen 2. Scheidingsteken (om informatie-eenheden te scheiden) Vlees zelfst.naamw uitspraak [vles] Zacht gedeelte tussen de huid en botten van mensen en dieren, vooral voedsel …

Van mijn Balkon Op een dag stap ik op een wolk Zo, van mijn balkon af Hop Met die stap Zak ik een beetje door Zo, op mijn wolk Terwijl we daar hangen Zo, voor mijn balkon …

Twee euro achtenveertig Ik zag een kind Het was niet van mij Stopte het snel in mijn boodschappenmand Bij de kassa deed het *pliep* Twee euro achtenveertig Wat een raar bedrag Van de rolband naar de tas Van de tas naar de keuken Van de keuken op het dienblad Wat een raar bedrag was dat

Met tachtig ongekoppeld op een rotonde afrijden Puur om een foto te maken van een beeld, een levensgevoel Vertrouwend erop dat je het onder controle hebt – dat je even op dat moment alles goed genoeg onder controle gaat hebben Een memento mori Het is goed afgelopen Met een beeld die geen woorden spreekt, niet eens een zucht laat voordat je verder leeft

Een kat in een boom Een pinguïn in een blender Laarzen door spijkers In heet ijzer bijten Gieren om dooie gieren, Zoals aaseters met mes en vork vreten Halleluja, de kat is dood De boom omgezaagd En de priester heeft zichzelf begraven Een dezer dagen kunnen wij ook lachen Kut humor, dit was toch niet grappig

‘Walvis: lekker groot en eenvoudig’ Dit was niet het antwoord wat Mieupsje had verwacht, maar ze voelde zich er toch goed over. Het was zo’n warm gevoel die vanuit je onderbuik langzaam naar boven kruipt en daarna zich heel snel verspreidt tot aan de vingertoppen. ‘Ja, dat is het!’ Riep ze net te hard. Dat warme gevoel trok zich heel even een vingerkootje terug vanwege de schrik om haar eigen stem. Ze keek vluchtig om zich heen, niemand anders die het opviel op de verlaten zolder. ‘Mooi’ dacht Mieupsje, ‘dit keer sta ik tenminste niet voor schut.’ Het warme gevoel…

Leegte om 23:49 het moment van stilte het moment van ruis het moment van ik weet het ook niet meer leeg stilte ruimte er is een ruimte om op te vullen want leegte kan je niet? voelen het is 23:51 langzaam tijd om te dromen vragend om weer wakker te worden het moment van stilte het moment van ruis het moment van ik zal uiteindelijk weer wakker worden

Wederkerende wankele woorden Woekeren om wachtende wantaal Waarom jou wederzien wetend wat je bent Wrede wanhoop in wereldse wonderen Wees eens weg

Er liggen dooie dingen in mijn tuin Muizen, vliegen, beestjes en dat wat ik nog niet weet

Ik kreeg ooit de vraag Wat vind je het minst aantrekkelijke deel van het lichaam Ik blaatte een antwoord uit, waarvan ik wist dat het niet zo was Op dat moment, al zwemend naast een godin Wat moet je dan Maar jaren later Het is de knie

Spijtig genoeg ben ik hem vergetenHet was wel een redelijk goed gedichtDenk ikDus stelt u maar een gedicht voorZoals die van mijn hand zou komenZo eentje dieNog redelijk goed gelukt lijktDank u

Heracles, de zwakste schakel Achteloos verlaten Samson, kaalgeschoren verrader Machtiger dan de goden Het betekent niets Proost of proest Schenkt het water bij de wijn

De discussie eindigde altijd het zelfde Drie dagen later was die dronken De discussie eindigde altijd het zelfde Twee dagen later was die vrolijk De discussie eindige altijd het zelfde Een dag later was die gestorven De discussie eindigde nooit Ik weet niet of je slimmer bent dan je hersens 

Van het Bestaan Nee, dat is Te hoog gegrepen Zelfs De autocorrect Wist dat voor mij Te verwoorden …….

Ooit heb ik een sjamanenstaf gemaakt Manshoog, zoals dat beaamt Van sterk hout, eervol en langzaam gedroogd Met leer ombonden, daar waar mijn handen zullen komen Veren gebonden, daar waar de kracht zal komen Geboden door de pauw, niet het mannetje maar de vrouw Runes gekerfd langs de paden Het loop einde afgerond zodat het goed zal aarden Het was mijn staf, mijn werk gemaakt door mijn dade Geleverd door bos en natuur Twintig jaar later Dwalend door het bos Jakkie bah, er zit wat aan mijn schoen Ver weg van het natuur Ver weg van dat wat je noemt,…

Dit is geen schaap Dit is geen afbeelding Of een beschrijving Het doet niet eens een poging  Om een schaap te veronderstellen Toch is het onontkomelijk Dat dat wat geen schaap is Ergens een zachte blaat laat En met wildvreemde ogen En modderige pootjes naar gras verlangt

Wou dat ik die golven kon beschrijven Die lijnen van vreugde Van vrede Verwelkomend door warmte Zachte valleien en rollende heuvels Wou dat ik die golven kon beschrijven Dat ik tussen in kon blijven Veilig en verward Tussen lust en warmte Verlangend om er in te kunnen bijten In ze kan verdrinken al kussend en zoenend Wou dat ik die golven kon beschrijven Die voor mijn ogen langzaam weer verdwijnen Tot de laatste adem, een snik En weer omhelzen als de getijden

De leegte achter mijn ogen Nee, eigenlijk net iets erboven Gapend gat Eindigend abyss Geen idee wat er zit Sputterend raast er wat uit Kabbelend terwijl ik tevergeefs sta te grijpen. Als een kale beer naar een laag overvliegend zalm Hongerig, maar weltevree Het zij zo Terwijl ik luister naar de echo Van het vallende munt Die valt In het eindigend abyss

Hersenschimmen Hersenschimmen draaien rond een afgetakelde carrousel Er was geen reden voor hun om daar te zijn Behalve de klaagzang van de verstilde accordeon De geruisloze noten die als losse schroeven op de grond vielen Bij elke wenteling om de as van het lege universum Een kreet die opgesmikkeld werd als een natte suikerspin De lichtjes die uitgaan En de laatste bezoeker weer verder droomt

Het kan En het kan mooi en dankbaar zij Het kan smerig en verhalend zijn Het kan pijnlijk en gelukkig zijn Het kan fascinerend zijn Het is een viscerale, verdomde en onvermijdbare deel van het leven Het is onzinnig en het is krachtig en zinvol Het is een daad die je zomaar overkomt of de meest nobel wat je ooit kan begaan En uiteindelijk Wat maakt het ook uit Je bent er niet meer En dan doet dit er allemaal niet meer toe En dan ben je niets meer dan de wezens om je heen Een idee, een herinnering, een gedachte Maar jij bent er niet meer ‘Waarom ben je terug gekomen?’ ‘Het was saai aan…

Een mannetje op de radio zei vandaag dat mijn lichaam niet van mij is Een mannetje op de radio zei vandaag dat mijn lichaam niet van mij is Begrijp me niet verkeerd, hij zei ook niet dat het hem was Het voelde desondanks nogal onteigenend Maar bij nader inzien Misschien is het maar goed ook En kan ik alleen maar medelijden hebben Met de gek die het mij heeft toevertrouwd

Achterruit Op de achterruit van mijn auto Was een sticker geplakt Niet betreden, privé terrein Het zat aan de binnenkant

Moois We waren zo stil De soep borrelde We waren zo stil De soep borrelde We waren zo stil Elke bubbel klonk extra luid We waren zo stil Het leek onwerkelijk We waren zo stil Oorverdovend geborrel We waren zo stil De soep was bijna klaar Moois

Negen weken En nog een beetje Tijd vervliegt Het is al zo lang geleden Negen weken En nog eens negen Of waren het er zeven Tijd vervliegt Het is zo kort geleden Nog geen week geleden Een uur of zeven Dat ik dit nog niet zeker wist En over negen weken Zal het nog negen geleden zijn Dat het toch niet uitmaakte Want tijd vervliegt En tijd zal gaan En hopelijk Zal het snel gaan duren Tot ik weer naast je sta

Acht poten, geen ogen Acht poten Geen ogen Acht ogen, geen poten Acht ogen Geen poten En een vlieg die geniepig lacht

Het is okay Dat ik niet kan schreeuwen Dat ik niet kan janken Dat het okay zal gaan Dat het morgen Weer een dag zal zijn Want dat is een leugen Het is okay Dat het weer okay zal zijn En tot die tijd Is het okay Dat het even Minder zal zijn Okay?

Besef je pas echt hoeverre een afstand beslaat Kan je jezelf vertrouwen Dat je benen echt recht toe lopen Je oren je niet verraden In die Kleine spanning want waar komt het aan is er een einde aan deze straat haal ik het net zo lang als ik  staar naar de binnenkant  van mijn ogen

Vroeg de natuurvriend zich afTerwijl hij met honderdtwintigOm half vier op een regenachtige nachtOver de wegen raasdeEn de lichtjes van kruispunt BadhoevedorpZich in hun volle glorieAan hem openbaarden

Als een baken voor de nachtwezens Die ene ziel die zijn weg misschien vindt Terwijl de rest ligt te slapen Achter gesloten deuren Een muur verwijderd Van de adem Van het leven Buiten Maar toch binnen Veilig Gerust Voor de laatste sprong In Of Uit Het nachtlicht Weg van het baken Het diepe in Terwijl Het licht In het trappenhuis Nog altijd aan staat

Twee broekspijpen, een kruis Riem en bretels Jammer dan Twee mouwen, een grote rug Zakken en rotsgeleider Jammer dan Een gat, een stoffen buis Elastiek en wat stoppen Jammer dan Tja, dan maar een sjaal Nee. Jammer dan

Een verzopen frietjeVan zoete aardappelEen oude theezakjeHet had nog wel meegekundWat restjes groenvoerNauwelijks herkenbaarEen mes en lepelMooi bij elkaar gegooidDit op een rvs achtergrondBoven het filter putjeGiet ik de rest van mijn glas over uit leegIk ruim dit morgen wel op

Het is een klein iets Een keuze Een beslissing om er          voor te gaan Net als een dolksteek Dit is geen goed gedicht

Ik ga weer rijden Want daar Ik ga weer rijden Want  Ik ga weer rijden Want ergens Zal er weer een bevrijding zijn En dan kan ik weer rijden Voordat ik weer zal kraaien Muziek maestro Laat mij weer rijden En de wereld ervaren

‘Jij en die kat’ Riep ze. Maar om de beeld zijn gang te laten gaan Vertel ik niet in met welke intonatie ze dit deed.

Een zoutvaatje Zo goed als leeg op een tafeltje Net genoeg voor nog een paar maaltijden En als het op is Dan eet ik mijn zoute vis Zoals die voor mij gebakken is

Een hand aan een heup Een hand aan een bier Voor mij de tv en onder mij  Onrust voor de dromen die er aan komen Een oog in het donker Een oog in het duister Niets meer dan dromen Met de ochtend zon weer verloren

Draai je om Draai je om Draai je om Draai je om En kijk of je nog iets achter je ziet

Ik heb een tattoo Zoek hem maar op En vertel mij Wanneer je het vindt Zet hem in mijn huid Zodat ik weet Dat ik in mezelf zit En niet meer de taboo word Voor de gene die in mijn vel zit https://www.youtube.com/watch?v=23BpXzKwx6k

Kijken wat er is gebeurd    dt   t Dransformatie Horen wat er gaat gebeuren     dt     t  D   T    DT Formateren Over nieuw beginnen Transformeer https://www.youtube.com/watch?v=vA0XhYmuCQE&t=1s

Drie bergen Driebergen Mijnen die tot Hades delven De langste trap Die tot hemel en hel leidt Wie ze uit mag zoeken Laat ze me maar doorverwijzen

Today, I will note that being broke, Multiple times a month is both a  scary and blissful experience. Today, I will note that being broke, Is both a scary and blissful experience. Today, I will note that being is a  scary and blissful experience. Today, I will note, that is a scary  And blissful experience. Today, I will note a scary and Blissful experience. Today, I will note an experience. I will note an experience. I will note. A note.

Wederom sta ik dan maar stomverbaasd Voor me uit kijkend Want

Lynard Skynard – Freebird was playing in the old pub. The representation was good from the crew for some reason. Accomplices from a few years back.  We didn’t know each other anymore. A few lost words here and there that acknowledged that we were friends a while ago. In the full bar, with chores of Freebird screaming, I was sitting alone. A beer in the hand, the barmaid in front of me. Nice shirt. The song is gone.  I enjoy. Solace. And Led Zepp starts.

• Pure chocola met nootjes en geen vieze andere dingen 2x • Brood • Meer bier

Schreeuw, tier, blaas, je bent geen stier Hoornloos, ontmacht, ademloos en onverwacht Bemind als Europa door een impotente Zeus Geen kind die om je huilt Lach, want je vrijheid blaast kristallen op de ruit

It’s an odd thing, having death at your home.  A familiar, but awkward guest.  He brings sorrow, confusion but also peace and love. An odd figure who can stand at the door for long  or just pass by like a friend who needs some change for his next gig.

Dolce gabana.  Blue 5 Parfum 12 minuten Slak 1 Grote slak 5 Beugel 4 Aanbeeld 8 1 3 4 5

Zei ik zachtjes, maar eerbiedig. Want dat is nou wat je eenmaal hoort te doen. ‘Dank je wel’ Zei ze, met een lichte droevenis opeens in haar stem. ‘Maar waar voor?’ ‘Er is altijd wel iets’

Mijn daden gaan niet over leven of doodZowel niet over die van mijAls die van jou Ik ben niet serieusMijn woorden doen er niet toeZinloos en vluchtigGevolg loos Ik ben niet serieusVandaag of morgenHet doet er niet toeWant op een van die tweeZijn we allebei dood

Word wakker mijn zonen, de nacht is voorbij, Puck is weggevlucht de feeën koningin is nooit op komen dagen. De dromen van jullie zomer nacht, die zijn al lang vervlogen.

Soms is het heerlijkOm op te gaan in de decadentieVan een glas champagneOp de zaterdag ochtendUit de glas met Aladdin en zijn vrienden

Met een dood konijntje slapen Dood in je vachtje Zacht van buiten Verhard van binnen Oogjes die nergens meer naar kijken Zachtjes leg ik mijn hoofd Tegen je buikje Met mijn neus voel ik je vachtje Adem ik daar waar jij dat niet meer doet Met een tevreden zucht En jouw zacht lijfje Geruststellend in mijn armen Sluit ik mijn ogen En reis ik af naar daar waar wij samen waren

Er staat een boom in de gang Weet niet hoe handig dit is Met doorns en takken en al Elke keer als ik er langsloop Haakt en krast een tak En dan sta ik bloedend in de gang Geen bloesem, vrucht of blad Wat deze venijn Nog enigszins goed kan maken Van de boom in de gang Lang heeft ‘ie van de buitenlucht genoten Gevonden, bereisd, verzorgd Desondanks werd die steeds meer verdord Leeg en droog Verstopt voor de zon Nu is die de boom op de gang Zijn ongerichte wraak Die zich botviert op huid en haar Van ieder die hem passeert Bij doorgang is dat de tol Nog drie dagen En dan ga ‘ie naar de stort Voor vermaling tot…

Nog even wachtenHet giet en alles is nat maar achter de scherm is het soort van droog en uit de wind Dit keer hoef ik niet te rijdenHet gaat van zelf Stiekem zou ik bijna toegeven dat ik de treinen heb gemist.Je maakt nog eens wat mee zo Oh Drie minutenIk ben er al