Struinend door een verlepte tweedehands zaak kwam ik deze box camera tgen. Een Venaret, gemaakt in Amsterdam. Deze camera type is rond 1949 gemaakt, en straalt dat ook uit. Het is een enorm simpele constructie, tot aan de sluiter toe. Er gaat 120 middenformaat film in en voorop zit een 75mm lenselement van f/7.7.
De diafragma wordt geregeld door een metalen plaatje met verschillende formaat gaten te verschuiven. Het is wel wat sjieker weggewerkt dan bij de traditionele box camera’s waar je gewoon die platje omhoog of opzij trekt. Bij de Venaret heb je naast het objectief een selector waarmee je de diafragma kiest. De metalen plaatje is een disc waar de gaten in gestanst zijn, en die draait dan netjes mee.
Wat betreft het beeld wat eruit komt. Van de twaalf opnames heb ik er vier overgehouden, ze waren allemaal erg aan de donkere kant. Dat dit nou door de camera komt of door hoe ik het bediende laat ik (bijna) in het midden. Met dergelijke camera’s wordt de sluiter door een simpele veer geactiveerd. Na zoveel decennia kan het gebeuren dat die veer niet meer zo accuraat is dat het exact 1/25 of 1/50 open is. Tevens zijn dat de enige tijden die je kan kiezen, bulb niet meegerekend. Daarnaast ben ik ook soms een beetje te gemakkelijk geweest met het inschatten van de licht condities.
Maar de foto’s zelf! Over optische scherpte kunnen we het eigenlijk niet hebben volgens de huidige standaarden. Gelukkig doen we dat dan ook niet, en als we zo kijken dan zijn het interessante beelden. De algehele sfeer is erg dromerige. Mits het goed wordt toegepast kan het zeker zijn gebruik vinden. Al is zijn gebruik wat beperkter door de beperkte aantal instellingen kan dit met de juiste planning en lichtmeting zeker goed gaan.
