Dit is een camera die mij enorm verraste door echt ongelofelijk leuk te zijn. De AF-1 is ook de camera die mijn liefde voor de olympus mju compactjes heeft aangewakkerd. Het heeft de esthetiek van een kleine baksteen, werkt alleen maar op automaat en het is nagenoeg niet te voorspellen waneer de flits af zal gaan. Maar juist deze simpelheid geeft het zijn charme. Ik hoef niet na te denken over de instellingen, alleen maar te gokken wat het zal gaan doen. Hierdoor kan ik me echt focussen op schieten en spelen. Het objectief is wijd genoeg dat ik letterlijk als een point and shoot kan gebruiken en de juiste dingen in beeld krijgen om mijn verhaal te maken.
Er zit ook een levensles in de wijze waarop dit toestelletje bij mij belandde. Regelmatig dumpen mensen oude camera’s bij mij die ze vaak letterlijk willen weggooien. Zo kwam deze camera ook in een plastic zak vol met andere afgedankte fotografica bij mij terecht. Tussen de restjes plastic, koordjes, camera’s en andere prularia verschool dit Olympusje zich. Een vraag en deze zak, samen met de andere lichtvangers, werd gered van de prullenbak.
Het glaswerk is verrassend scherp en door de lage diafragma kan je nog met scherpte diepte spelen ook. Alhoewel, het blijft altijd wel weer spannend waar die op gaat scherpstellen. De behuizing lijkt niet alleen op, maar is ook net zo stevig als een baksteen. Het is ook een stuk minder poreus door de all-weather sealing. Wie mij maar een beetje kent, het apparatuur wat ik gebruikt gaat echt dingen mee maken en de AF-1 leeft praktisch gezien ten alle tijden in mijn tas en vaak onder erbarmelijke omstandigheden.
Als extraatje heb ik een paar kleuren filters op maat gesneden die ik voor de flitser kan plakken. Dit geeft mij toch een beetje het gevoel van controlle, en het levert ook nog eens leuke resultaten op.
